อายตนะ 12 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 7

ประโยค - ปฐมสัมปดานสาทักษาแปลภาค ๑ หน้าที่ 217 ความที่แห่งความปรารถนาที่พระองค์ทรงตั้งไว้ เป็นประโยชน์เกิดอุคุลแก่พระองค์ หรือเป็นประโยชน์เกิดอุคุลแก่ผู้อื่นนั่น ๆ สําหรับแล้วอย่างนั้นดีเดียว หรือว่า

เนื้อหานี้กล่าวถึงความปรารถนาที่พระพุทธเจ้าทรงตั้งไว้เพื่อประโยชน์ของพระองค์และผู้อื่น อีกทั้งยังอธิบายถึงความเพียรและการเป็นครูแห่งโลก การแจกแสดงธรรมที่สำคัญของพระองค์ รวมถึงการให้ความหมายของทุกข์และ

คัมภีร์ชุดนี้พบว่านิยามคิสิฏศาสนาในเอเชียกลาง พบหลายสำเนาซึ่งส่วนใหญ่ขาดวินิ มีเนื้อหาไมสมบูรณ์ ทั้งหมดจารึกในภาษาสันสกฤต ส่วนใหญ่เขียนบนกระดาษอัฏฐพราหมีแบบที่ใช้ในท้องถิ่นเอเชียกลาง แต่สำเนาหลักที่นำ

คัมภีร์นี้แสดงถึงนิยามของคิสิฏศาสนาในเอเชียกลางที่จารึกในภาษา สันสกฤต โดยแบ่งออกเป็นสองส่วนคือ วิธีปฏิบัติสมาธิและการเห็นในสมาธิ เนื้อหามีความหลากหลายและใช้วิธีการปฏิบัติที่แตกต่างจากคัมภีร์ในภูมิภาคอ

ธรรมะเพื่อประชาชน รู้แจ้งด้วย ธรรมกาย รู้โดยชอบ ย่อมปรินิพพาน” ก็มีอยู่มากมายนับไม่ถ้วน วินัยในพระพุทธศาสนา ៨១ อายตนนิพพานนั้นมีอยู่ ผู้ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ นี่คือความมหัศจรรย์ของพระธรรม- ถ้าหาก

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของการปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้าซึ่งเป็นหนทางไปสู่นิพพาน โดยเน้นที่การรู้แจ้งในธรรมกายและความจริงเกี่ยวกับพระนิพพานว่ามีอยู่จริง ไม่ใช่การสูญเปล่า ขอให้ปฏิบัติตามอย่างถู

Bsual ภพ สาม คุกใหญ่ ของสรรพสัตว์ ตราบใดที่ไม่หมดกิเลส เรายังต้องเวียนวนอยู่ในภพสาม ซึ่งเป็นกรงขัง ดักสัตว์เอาไว้ ดักเอาไว้ด้วยอำนาจที่หยาบ ละเอียดแตกต่างกันไป แม้จะมีภพภูมิที่แตกต่างกัน หรือมีอายุ ยื

ภพสามคือภาวะที่ทำให้สรรพสัตว์ต้องเวียนว่ายตายเกิด เนื่องจากกิเลสที่ทำให้เกิดความทุกข์ในชีวิต เช่น กามตัณหา ภวตัณหา และวิภวตัณหา แม้จะมีภพภูมิที่แตกต่างกัน แต่ทุกคนต้องเจอความทุกข์เนื่องจากกิเลสนี้ อาย

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกา - หน้าที่ 58 [วิเคราะห์เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน] อรูปฌานที่ ๔ ชื่อว่า เนวสัญญานาสัญญายตนะ เพราะอรรถว่า อรูปฌานที่ ๔ นั้น พร้อมทั้งสัมปยุตธรรมมีสัญญา

เนวสัญญานาสัญญายตนฌานหมายถึงอรูปฌานที่ ๔ ซึ่งไม่มีสัญญาหยาบ แต่ยังมีสัญญาละเอียดอยู่ โดยสัญญาในฌานนี้มีบทบาทในการกำหนดอารมณ์แห่งวิปัสสนา ผู้ที่ปฏิบัติฌานนี้จะไม่พบกิจแห่งสัญญาที่เด่นชัด แต่ยังมีกิจที่

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกา - หน้าที่ 62 ๑๐๐๐ นัย มีประเภท ๖๐๐๐๐ นัยที่มาในสัจจวิภังค์บ้าง ความที่โสดา ปัตติมรรคมีนัยมากมายหลายอย่าง ตามนัยที่กล่าวแล้วในหนหลังบ้าง ฯ ในคำว่า

ในหน้าที่ 62 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกาได้กล่าวถึงการแจกแจงนัยที่เกี่ยวข้องกับโสดาปัตติมรรค โดยมีการแสดงออกถึงประเภทนัยที่เป็นจำนวนมาก ตัวอย่างเช่น การแจกออกเป็นจำนวน ๑๐๐๐ นัย โดย

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 261 [รูปวิภาค] ก็แล รูปทั้งหมดนี้ แม้มีอย่างเดียวเช่นนี้ (คือ) เป็นอเหตุกะ มีปัจจัย มีอาสวะ เป็นสังขตะ เป็นโลกิยะ เป็นกามาวจร ไม่มีอารม

เนื้อหานี้นำเสนอการวิเคราะห์รูปทั้ง ๑๒ อย่าง อธิบายถึงความแตกต่างระหว่างรูปภายในและรูปภายนอก พร้อมทั้งปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความเป็นสังขตะ โลกิยะ และกามาวจร รูปต่างๆ เช่น อัชฌัตติกรูป และพาหิรรูป ถูกนำ

อาหาร 4 คือ กวพิงการอาหาร ได้แก่ อาหารเป็นคำๆ หรืออาหารหยาบ เช่น ข้าว แกง ขนม เป็นต้น ผักผลาหาร ได้แก่ ความรู้สึกที่เกิดจากการสัมผัสหรือรับรู้ด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 เช่น ความรู้สึกสุข ทุกข์ เป็นต้น มโ

บทความนี้สำรวจประเภทการอาหารและความสำคัญของอาหารต่อชีวิต โดยเฉพาะการเชื่อมโยงกับขันธ์ 5 อาหารไม่ได้มีเพียงแค่สิ่งที่รับประทาน แต่ยังหมายถึงสิ่งที่ทำให้ชีวิตสมดุล ทั้งด้านกายภาพและด้านนามธรรม ชีวิตที่ข

ประโยค(คอ) - ปฐมสมันดาปสาทกแปล ภาค ๑ หน้า 191 มีธรรรมะเป็นที่สุด บุรรธรรมมือวิชาเป็นต้นนั้น ความไม่รู้ใน อริยสัจทุกข์เป็นต้น ชื่ออวิชชา ก็วิชามในภาพ ย่อมเป็น ปัจจัยแห่งอธรรมในภาพ อวิชชาในรูปภาพ ย่อมเ

เนื้อหานี้กล่าวถึงอวิชชาเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการเกิดสังขารในทั้งอรูปภาพและรูปภาพ โดยเชื่อมโยงระหว่างอวิชชาและอายตนะ รวมถึงผลกระทบที่ตามมาจากการมีอวิชชา ซึ่งมีผลต่อการเกิดตัณหาและอุปาทาน ชี้ให้เห็

ประโยค - วิทยามิกรแปลง 3 ดอน 1 - หน้าที่ 132 อายตนะทั้ง 12 ก็เป็นแผน่ามรูปเท่านัน เพราะมนายตนะและธรรมมะยตนะเป็นส่วนหนึ่ง ถึงจะเข้ากับนาม และอายตนะที่เหลือนั้น ถึงจะเข้ากับรูป แต่เมื่อวัดทิศ (ว่า) ในอ

เอกสารนี้เน้นการอธิบายเกี่ยวกับอายตนะทั้ง 12 โดยการแยกประเภทที่เกี่ยวข้องกับรูป และวิญญาณที่มีอยู่ในอายตนะ รวมถึงประเภทต่างๆ ของมนายตนะ และอิทธิพลของมันในทางปรัชญา ปัจจัย มัลขัคและการใช้ในการตีความทาง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 251 ในรูปภพก็อย่างนั้น (แต่) ในอรูปภพ ( ปฏิสนธิวิญญาณ ) เป็นปัจจัย แห่งนามอย่างเดียว นามรูปในกามภพ เป็นปัจจัยแห่งอายตนะครบ ๖ ในกามภพ นามรูปในรูปภพเป็นปัจ

บทนี้พูดถึงการเป็นปัจจัยของนามรูปและอายตนะในภพต่างๆ โดยแสดงให้เห็นว่าในกามภพมีความสัมพันธ์กับเวทนาและตัณหาอย่างไร รวมถึงการกระทำที่อาจเกิดจากกามตัณหา การทำผิดศีลเพื่อให้บรรลุสิ่งที่ต้องการ จึงต้องพิจา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 258 สิ่งที่ควรรู้ยิ่งเรา ยิ่งเราได้รู้ยิ่งแล้ว และสิ่งที่ควรเจริญ เราได้เจริญแล้ว สิ่งที่ควรละเราก็ได้ละแล้ว เพราะเหตุนั้น เราจึงเป็นพุทธะ นะพราหมณ์ อีกน

ในบทนี้เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับอริยสัจทั้ง 4 และความสำคัญของการรู้จักการเจริญและการละในธรรมะ โดยเน้นเรื่องจักษุและความสัมพันธ์กับทุกข์รวมถึงการตีความภพต่างๆ เช่น กามภพ รูปภพ อรูปภพ ศัพท์ในบทฐาน ตัวอย่า

( ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 283 อธิบายว่าทรงจำแนก ทรงเปิดเผย ทรงแสดง ซึ่งธรรมทั้งปวง โดย ประเภททั้งหลาย มีประเภทกุศลเป็นต้น หรือว่าซึ่งธรรมมีกุศลธรรม เป็นอาทิ โดยประเภท ขันธ์ อายต

ในพระวิสุทธิมรรคมีการจำแนกธรรมโดยการแบ่งออกเป็นประเภทต่างๆ เช่น กุศลธรรม อริยสัจ และการระบุลักษณะต่างๆ เช่น ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค โดยมีการประมวลมาในรูปแบบที่ชัดเจน การอธิบายธรรมอย่างลึกซึ้งด้วยอร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 17 179 โกรธเล็บ ฯลฯ โกรธบุตร หรือมิฉะนั้น โกรธธาตุดิน โกรธธาตุน้ำ โกรธธาตุไฟ โกรธธาตุลม ในโกฏฐาสทั้งหลายมีผมเป็นต้น หรือว่า ท่านผู้นี้ได้ชื่ออย่างนี้ เพร

ในบทนี้พูดถึงการโกรธซึ่งเกี่ยวข้องกับขันธ์ ๕ และธาตุต่างๆ เช่น ธาตุดิน น้ำ ไฟ ลม รวมถึงความสัมพันธ์กับอายตนะ ๑๒ และธาตุ ๑๘ การเข้าใจถึงความโกรธ และฐานที่ตั้งของมัน เป็นสิ่งสำคัญเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่น

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 256 คำว่าสังขาราวเสสสมาบัติ ก็คืออารูปสมาบัติที่ ๔ อันมีสังขารถึง ซึ่งความละเอียดที่สุด [คำว่าเนวสัญญานาสัญญายตนะประสงค์เอาอะไร บัดนี้ เพื่อจะแสดงสิ่งที่

ข้อความนี้เป็นการอธิบายความหมายของคำว่า เนวสัญญานาสัญญายตนะ ซึ่งเกี่ยวข้องกับฌานและถูกอธิบายโดยการอ้างถึงทั้งจิตและเจตสิกของผู้ที่เข้าถึงฌานนี้ ความละเอียดและความเข้าใจในธรรมที่เกิดขึ้นทำให้เนวสัญญานา

เมื่อเปรียบเทียบวิธีการ “เข้าไปสู่ธรรมะต” กับวิชชาธรรมกายแล้ว หากการเข้าไป “ภายใน” พระสุุปหมายถึงการหยุดใจเข้าไปในกลางกายและพบดวงธรรมได้เห็นพระพุทธเจ้าอยู่ในดวงธรรม จุดข้อความนี้จึงนับได้ว่าเป็น “รองร

บทความนี้เปรียบเทียบวิธีการเข้าไปสู่ธรรมะตกับวิชชาธรรมกาย โดยเน้นการหยุดใจไปที่กลางกายเพื่อพบดวงธรรมและพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ยังพูดถึงการสกัดพระสูตรนี้ซึ่งอาจตีความได้ว่าเป็นการรู้เห็นและเข้าใจหลักของอ

อันึ่ง การที่พระสุรสด่าถึงการ “สังุพระสุรสด” อาจมองได้อีกทางหนึ่งว่า เป็นการอุบาทเพื่อหมายเอกการรู้เห็นและเข้าใจหลักของสัญญา ของ ขันธ์ ธาตุ อายตนะ อันเป็นผลจากการเข้าถึง “ผู้รู้ภายใน” ซึ่งเป็นทางมาของ

เนื้อหานี้สำรวจการตีความพระสุรสดในแง่ของการเข้าใจหลักแห่งการรู้เห็นและการเข้าถึงความรู้ภายในที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงนำเสนอ เปรียบเทียบความสำคัญของพระองค์กับพระอรหันต์สาวก โดยใช้ข้อมูลจากพระสูตรต่างๆ

ประโยค - วิทยามิรรมเปล ภาค ๓ ตอนที่ ๑๓๑ แหละแก้ใช้ได้ จริงในเหล่าอายตนะภายใน จักขายตนะเป็นอายตนะ ที่ปรากฏ เพราะเป็นวิสิฐที่เห็นได้และกระทบได้ เหตุนี้จึงทรงแสดง เป็นข้อแรก ต่อบนี้จึงทรงแสดงอายตนะที่เห

บทความนี้อธิบายถึงการจัดลำดับการแสดงของอายตนะภายในและภายนอกในวิทยามิรรมเปล โดยเริ่มจากอายตนะที่สำคัญที่สุดและดำเนินเรื่องผ่านโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจในอายตนะ ร่วมถึงการเชื่อมโยงถึงวิญญาณและ

ประโยค - วิถีธรรมกรมเปล่า ตอน ๑ - หน้าที่ 125 ความ (แห่งศัพท์) สปลปิ - ถูกส่งออกไปว่า ถูกปล่อยขึ้น (ให้เป็นสิ่งที่รู้ได้ทางโสต) ธรรมชาติโดนอสุก (กลิ่น) ได้ เหตุนี้ ธรรมชาตินั้นจึงชื่อ มานะ ส่งไดยอมฟัง

บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์และอธิบายศัพท์ประโยชน์ในภาษาธรรม และการแสดงถึงธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ทางสัมผัส เช่น กลิ่น รส และการเชื่อมโยงในสิ่งที่รู้จักได้ผ่านอายตนะซึ่งอาจส่งผลต่อชีวิตและคว

ประโยค - วิชาธรรมวรรณเปล่า ภาค ๓ ตอน ๑ หน้า ๑๒๙ ทวารและอารมณ์มีจักุเป็นต้น ได้ชื่อว่าเป็นเหตุแห่งจิตเจตสิก ทั้งหลายนี้ เพราะเมื่อวาระและอารมณ์เหล่านั้นไม่มี (จิตเจตสิก) ก็ไม่มี ประการ ๑ ธรรมทั้งหลาย (

ในวิชาธรรมวรรณเปล่า ภาค ๓ ตอน ๑ กล่าวถึงทวารและอารมณ์ตามหลักธรรมว่ามีจักุและรูป เป็นเหตุแห่งจิตเจตสิก การเข้าใจในอายตนะ เช่น สถานที่เกิดและที่อยู่นั้นเป็นสิ่งสำคัญที่บัณฑิตพึงทราบ พร้อมกับอธิบายลักษณะ